Dankzij een Poolse LHBT-activist is een grote hoeveelheid aan desinformatie op internet verspreid met betrekking tot de zogenaamde LHBT-vrije zones in Polen. Zoals ik het in het voorgaande artikel uitgelegd heb, zijn deze berichten niet waar.

Maar hoe is dit nepnieuws eigenlijk ontstaan? Het is tegenwoordig helemaal niet zo moeilijk om een nieuwe realiteit te creëren. Je moet het volgende doen: koop een paar gele bordjes, laat een paar leugens erop zetten, maak een paar indrukwekkende foto’s, zet de foto’s op je twitter of Facebook account, wacht op de reacties. En het liefst wil je natuurlijk dat de mensen je bericht gaan delen. En wie weet? Jouw bericht wordt door een politicus gedeeld?

En… Gefeliciteerd! Het is je gelukt.

En dit is precies wat de LHBT-activist, Bartosz Staszewski gedaan heeft. Hij reisde door Polen met zijn zelfgemaakte nepborden in de kleur geel waar ‘LHBT-vrije zone’ opstond. Hij heeft een paar foto’s gemaakt en op zijn twitter account geplaatst.

Toevallig (of misschien niet) werd zijn bericht door niemand anders dan Guy Verhofstad gedeeld. En voilà. The rest is history.

LHBT-activisten bij een fake bord ‘LHBT-vrije zones’

Deze borden zijn niet door de Poolse autoriteiten gemaakt of neergezet. En nee, ze staan daar niet.

Hieronder mijn brief aan Guy Verhostadt.

Geachte mijnheer Verhofstadt,

Kunt u zo vriendelijk zijn en het gedeelde bericht (van 23 januari 2020) van de LHBT-activist Bartosz Staszewski op twitter onmiddellijk verwijderen? U maakt zicht namelijk schuldig aan verspreiding van fake news. Het is niet waar dat de Poolse ouders tegen de seksuele educatie zijn. Het is tevens niet waar dat dit soort borden in welke gemeente dan ook door de Poolse autoriteiten geplaatst zouden zijn. Het beste is als u zelf daarheen reist om het te bevestigen.

En ik zal aan u uitleggen hoe het echt zit. De Poolse ouders vinden dat de seksuele educatie in overeenstemming moet zijn met de leeftijd van hun kinderen en hun emotionele ontwikkeling. De ‘kaart van haat’ waar het aangesteld wordt waar de Poolse autoriteiten de borden zouden hebben neergezet, geeft alleen aan waar de lokale gemeenteraad tegen de Europese richtlijnen van seksuele voorlichting heeft gestemd. Deze richtlijnen van seksuele voorlichting zijn uiterst gevaarlijk omdat het onder andere geadviseerd wordt om de 4-jarige kinderen te leren wat masturbatie is.
‘De kaart van haat’ bestaat niet. De gele borden ook niet. De bezorgde ouders, die betrokken willen zijn bij de seksuele opvoeding van hun kinderen, daarentegen zijn echt. Deze ouders wensen niet dat de gender-ideologie vanuit de overheid in het onderwijs gepusht wordt. En daar hebben ze immers recht op.

Het is vaker voorgekomen dat u vaker slachtoffer van fake news bent. Een ander voorbeeld is dat u in 2017 in uw toespraak duizenden Polen ‘fascisten, neonazi’s en white supremacists’ noemde. Voor deze schandelijke woorden heeft een Poolse patriot, dr. Bawer Aondo-Akaa, besloten om u te vervolgen. U mag echter van uw immuniteit genieten en uw woorden blijven verder zonder gevolgen. Maar goed, ik begrijp dat u niet alles kunt weten. U kent de geschiedenis van Polen niet. U kent de Poolse cultuur niet. U spreekt de Poolse burgers niet. U woont niet in Polen en u heeft daar ook niet gewoond (voor zo ver ik het weet). U spreekt geen Pools. Ik kan het u niet kwalijk nemen dat u niet alles weet. Maar wat ik u wel kwalijk kan nemen, is dat u zich laat misleiden door maar één bron van informatie te raadplegen. Een politicus zou toch wel beter moeten weten.

Hoogachtend,

Zo ongeveer zou mijn brief aan Guy Verhofstadt geformuleerd zijn.