Vorig jaar verscheen de beroemde film ‘What is a woman?’, waarin journalist Matt Walsh aan Amerikaanse wetenschappers, politici, linkse activisten en doktoren een ogenschijnlijk simpele vraag stelde: what is a women? In een wereld die doordrongen is van genderideologie, kon geen één van de zogenaamde experts een antwoord op deze vraag geven. Sommigen beweerden dat het een keuze is om vrouw te zijn, terwijl anderen zeiden dat het stellen van een dergelijke vraag… een daad van geweld is.

Kijkend naar de waanzin in deze wereld, vraag ik me af wat de aanhangers van de absurde linkse ideologieën op 8 maart echt vieren. Wat mij betreft is 8 maart – de Vrouwendag – een dag van bevestiging van vrouwelijkheid, moederschap en de speciale rol van vrouwen in het gezin en in de samenleving.

De linkse tegenstanders daarentegen zien in de vrouwelijkheid hooguit een last. En last van kinderen voortbrengen, van kinderen opvoeden, last van de loonverschillen tussen man en vrouw. Een last van een machtsstrijd tegen de mannelijke overheersing. Of met andere woorden de strijd tegen de boze witte man. Een last van conflicten in het gezin, op het werk en in de hele samenleving.

De vrouwenrechten komen neer op het verwijderen van de verschillen tussen mannen en vrouwen. De belangrijkste middelen die naar bevrijding leiden zijn abortus, anticonceptie en een vulgaire seksuele voorlichting waarin meisjes van 10 of jonger leren om te overwegen of ze ja of nee moeten zeggen.

De feministen over de hele wereld overtuigen een hele generatie van jonge vrouwen ervan dat abortus hun recht is en de oplossing voor alle problemen. De gender-ideologen beweren dat draagmoederschap de perfecte manier is voor paren van hetzelfde geslacht om kinderen te krijgen. In feite is de wereldwijde draagmoederschap-business een massale mensenhandel en een moderne slavernij.

De voorstanders van abortus beweren dat de pro-life organisaties vrouwen dwingen kinderen te baren. Ze gebruiken vaak de stelling dat vrouwen als ‘couveuses’ worden behandeld. Ondertussen worden duizenden draagmoeders over de hele wereld in feite als ‘couveuses’ gebruikt.

Bovendien stellen zij dat de traditionele gezinsrollen de bron zijn van huiselijk geweld. Het mythische ‘patriarchaat’ en de ‘genderstereotypen’ prevaleren in hun ogen.

Weg met de mooie en traditionele vrouwelijkheid en moederschap!

Is dat echt wat we willen?