Eind oktober heeft de Tweede en Eerste Kamer in Polen ingestemd met het aannemen van een wetsvoorstel om de verdere verspreiding van het coronavirus tegen te gaan. Deze week werd het door de president getekend. Hiermee is de Poolse versie van de Nederlandse spoedwet aangenomen. Is de inhoud van deze wet precies hetzelfde? Of zijn er meer verschillen dan overeenkomsten? Deze vragen probeer ik dit blog te beantwoorden.

Deze wet is van kracht nadat het gepubliceerd wordt in het Staatsblad (‘Dziennik Ustaw‘). De belangrijkste punten zijn als volgt:

  • De salarissen van medisch personeel, dat door de autoriteiten werd aangewezen op de pandemie te bestrijden, werden tot 200% verhoogd.
  • Een andere kwestie die door de wet wordt geregeld, is het vergemakkelijken van de tewerkstelling van gespecialiseerde artsen in Polen die beroepskwalificaties buiten de Europese Unie hebben behaald. Zij zullen in de Poolse gezondheidszorg kunnen worden ingezet nadat ze aan de wettelijke vereisten hebben voldaan (bijvoorbeeld op voorwaarde dat ze minstens drie jaar beroepservaring als specialist hebben, maar zonder diplomawaardering). Bovendien kunnen de geneeskundestudenten in de medische zorg worden ingezet.
  • Overeenkomstig deze wet is het bedekken van mond en neus verplicht (in mijn vorige bericht heb ik de lezers geïnformeerd hoe je de wetten moet kennen om hier onderuit te komen. De plicht om een mondkapje te dragen werd geregeld door verordeningen. Dit is niet meer het geval, het is een wet door het parlament aangenomen). De winkels hebben recht om de mensen, die het mondkapje niet dragen, weigeren te bedienen. Voor het niet dragen van een mondkapje geldt een boete van 1000 PLN (bijna 250 euro).
  • Deze wet voorziet uitsluiting van strafrechtelijke aansprakelijkheid tijdens een epidemie van medisch personeel. Er wordt geen misdrijf (of fout) gepleegd door de artsen of verpleegkundigen die tijdens een behandeling van coronapatiënten een verboden handeling hebben gegaan omdat zij in de zogenaamde bijzondere omstandigheden handelen. Tenzij deze fout het gevolg is van grove nalatigheid. Hetzelfde geldt voor de ambtenaren, die bijvoorbeeld werkzaam zijn bij het Poolse RIVM (Sanepid) en dus in principe straffeloos blijven.
  • De medewerkers in verplichte quarantaine worden doorbetaald, omdat zij onder de regeling van de ziektewet. (Naar mijn mening kan dit een grote ziekteverzuim veroorzaken).
  • Deze wet opent tevens de mogelijkheid om de Poolse burgers verplicht te vaccineren. Dit staat vermeld als: ‘verplichting om specifieke preventieve maatregelen en behandelingen te ondergaan‘. Een vaccinatie kan worden geïnterpreteerd als een preventieve maatregel.

Mijn conclusie dat we onszelf niet de vraag moeten stellen of deze wetten veel overeenkomsten of verschillen vertonen. Het gaat er meer om dat het dezelfde kant op gaat. Dictatuur in vooruitzicht.